Jak działają agencje pośrednictwa pracy w Holandii (Uitzendbureau) oraz czym jest CAO

Czym jest Uitzendbureau oraz CAO?

Choć tylko część spośród osób emigrujących do Holandii zna język niderlandzki, to termin „uitzendbureau” jest znany chyba każdej z nich. Słowo to w języku polskim oznacza biuro zajmujące się pośrednictwem pracy, w Polsce określane czasem pejoratywnym słowem „pośredniak”.

W Holandii, w przeciwieństwie do Polski, słowo to ma jednak bardziej pozytywny wydźwięk, a działalność agencji pośrednictwa pracy jest czymś normalnym w każdym większym mieście. To właśnie dzięki uitzenbureau można najszybciej znaleźć zatrudnienie, aczkolwiek należy pamiętać o kilku kwestiach, które mogą uchronić nas przed zagrożeniami.

Mimo restrykcyjnych przepisów prawnych ściśle regulujących działalność uitzenbureau, nawet obecnie – w 2021 r. – trafiają się agencje pośrednictwa pracy, które nie zawsze działają w sposób etyczny. Ich nieuczciwość dotyczy np. zaniżania liczby przepracowanych godzin, niewypłacania wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych bądź zamieszczania w umowie klauzuli obciążającej pracownika karami za ewentualne spóźnienia czy przedwczesne zerwanie umowy. Taka sytuacja powinna wzbudzić w nas czujność i zachęcić do poszukiwania innej agencji pośrednictwa pracy.

W celu m.in. ochrony praw pracowników zatrudnionych przez uitzenbureau w Holandii istnieją regulacje prawne stworzone z inicjatywy związków zawodowych – CAO. W Holandii dla pracy tymczasowej istnieją dwa rodzaje CAO Uitzendkrachten: organizacji ABU oraz organizacji NBB. CAO nie dotyczy wszystkich przedsiębiorstw w Holandii. Dla pracowników tymczasowych np. z sektora ogrodnictwa szklarniowego czy w niektórych z przedsiębiorstw logistycznych obowiązują odrębne CAO.

Co reguluje CAO?

Poniżej przedstawiono niektóre zasady zawarte w CAO według stanu na rok 2021:

• system fazowy (fazy: A, B i C), przechodzenie między poszczególnymi fazami;
• sposób zakończenia umowy o pracę tymczasową (faza A);
• sposób zakończenia umowy o oddelegowanie na czas określony (faza A/B);
• sposób zakończenia umowy o oddelegowanie na czas nieokreślony (faza C);
• sposób przyznawania rekompensaty z tytułu zakończenia zatrudnienia;
• składniki wynagrodzenia (dodatki, podwyżki itp.) oraz ich wysokość;
• przyznawanie urlopów wypoczynkowych, okolicznościowych i rezerw (wypłaty za nieprzepracowane dni);
• wysokość zasiłków chorobowych,
• kwestie związane ze wznowieniem umowy;

Regulacje CAO dotyczące warunków zakwaterowania – załączniki do CAO

Ponadto, w załącznikach do CAO znajdują się szczegółowe wytyczne dotyczące norm związanych z zakwaterowaniem pracowników. Oto niektóre z nich:

• dopuszczalne formy zakwaterowania to: mieszkanie i jednostki mieszkalne w kompleksie budynków (minimalna powierzchnia użytkowa to 12m2 na jedną osobę), domki letniskowe, hotel, zakwaterowanie w ośrodku wypoczynkowym (minimalna powierzchnia użytkowa to 10m2 na jedną osobę),
• możliwość sprawdzenia warunków bezpieczeństwa i higienicznych przez odpowiedni organ uprawniony do kontroli,
• obecność w miejscu zakwaterowania: toalety (1 na 8 osób), prysznica (1 na 8 osób), przestrzeni chłodzącej (30 litrów na osobę), płyt grzewczych i pól grzejnych (ilość zależna od liczby pracowników), środka gaśniczego (6 litrów) z aktualnym atestem, działających czujników dymu i dwutlenku węgla, koca gaśniczego oraz karty informacyjnej zawierającej informacje odnośnie numeru alarmowego oraz numer ratownika, policji i straży pożarnej, regulaminu, procedur ewakuacyjnych i danych kontaktowych zarządcy budynku.

Ponadto, rekomenduje się, aby agencje pośrednictwa pracy tymczasowej ustaliły zasady dotyczące m.in. ochrony prywatności, palenia tytoniu oraz korzystania z alkoholu i innych środków odurzających oraz utrzymania porządku i czystości w miejscu zakwaterowania.

Istnienie CAO pomaga ochronić interesy pracowników tymczasowych w Holandii. Jest to bardzo ważna rola, ponieważ grupa ta napotyka w Holandii na bardzo wiele trudności związanych np. z barierą językową czy niskimi kwalifikacjami zawodowymi.